Historia Związku

POLSKI ZWIĄZEK HODOWCÓW KONI PEŁNEJ KRWI ANGIELSKIEJ - rys historyczny 
Polish Thoroughbred Breeders Association (PTBA)

Przemiany ustrojowe i gospodarcze po 1989 roku zmobilizowały środowisko hodowców koni pełnej krwi angielskiej do próby znalezienia swojego miejsca w nowej rzeczywistości. Do 1950 roku hodowcy byli zorganizowani w ramach regionalnych związków i stowarzyszeń hodowców koni, gdzie wiodącym było Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce z siedzibą w Warszawie. Stowarzyszenie to kontynuowało tradycje powołanego 23 marca 1841 roku Towarzystwa Wyścigów Konnych i Wystaw Zwierząt Gospodarskich w Królestwie Polskim. Towarzystwo to powstało decyzją Rady Administracyjnej na wniosek Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchowych. Ustawę opublikowano w Gazecie Rządowej Królestwa Polskiego w 1841r. Nr.94-110. Niestety ustawą z 19 kwietnia 1950r.DU nr.20 poz..173 „Towarzystwo Zachęty do Hodowli Koni w Polsce z siedzibą w Warszawie oraz Towarzystwo Wyścigów Konnych Ziem Zachodnich z siedzibą w Poznaniu” zostały rozwiązane, a majątek tych towarzystw przejął Skarb Państwa.

Dopiero po prawie 40 latach powstał pomysł powołania organizacji złożonej z fachowców o największym autorytecie, praktyków, naukowców i hodowców amatorów. Hodowcy koni pełnej krwi w tym okresie nie posiadali oficjalnej organizacji. Spotykali się i ustalali kierunki działania na przeglądach hodowlanych w stadninach i na torach wyścigowych w Warszawie, Wrocławiu i Sopocie Dominowała hodowla państwowa, a księgi stadne ras czystych prowadziły Państwowe Tory Wyścigów Konnych.

Nadzór nad hodowlą koni pełnej krwi angielskiej w imieniu Zjednoczenia Hodowli Zwierząt Zarodowych w Warszawie pełnili inspektorzy Bolesław Orłoś, Michał Rudowski i Jerzy Budny.

W pierwotnych założeniach nowo powstający Związek miałby spełniać rolę przedwojennego Towarzystwa Zachęty do hodowli Koni w Polsce tj. prowadzenie ksiąg stadnych, kreowanie polityki hodowlanej, prowadzenie spraw organizacyjnych związanych z hodowlą i próbami dzielności. Chodziło tu głównie o odciążenie Państwowych Torów Wyścigów Konnych od zadań, których organizator wyścigów spełniać nie powinien.

Na jesiennym przeglądzie w SK Golejewko w 1989 r. powstała grupa inicjatywna, której zamierzeniem było powołanie własnej organizacji. Na przewodniczącego grupy inicjatywnej wybrano Michała Wojnarowskiego z Łącka, a sekretarzem została Maria Świdzińska - Główny Hodowca z Stadniny Koni w Golejewku. Również bardzo aktywnie w tamtym okresie włączył się w prace tworzenia Związku Roman Krzyżanowski z SK Jaroszówka, który napisał i rozesłał odezwę do hodowców wzywającą do działania.

24 marca 1990 w Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie odbyło się zebranie Grupy Inicjatywnej do powołania Stowarzyszenia i reaktywowania Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce. Dachu nad głową udzielił nam dyrektor Muzeum Pan Tomasz Konarski. Zebranie otworzył przewodniczący Grupy Inicjatywnej Michał Wojnarowski, który powitał uczestników spotkania a szczególnie gości honorowych, przedwojennych hodowców na czele ze Zdzisławem Borzewskim, sekretarzem Towarzystwa Zachęty do Hodowli Koni w Polsce. Udzielił nam również poparcia Pan Jan Zamoyski, członek przedwojennego Towarzystwa.

Jerzy Budny odczytał i skomentował statut Towarzystwa z 1926 roku i zaproponował poprawki dostosowujące go do aktualnych realiów i potrzeb organizacji. Grzegorz Maciej Wróblewski przedstawił aktualną sytuację związaną z powołaniem do życia 11 grudnia 1951 Komitetu ds. Wyścigów Konnych przy Ministrze Rolnictwa. Komitet ten działał do 1966 roku tj. do końca działalności jego ostatniego prezesa dyrektora Harlanda, po czym Minister Rolnictwa scedował jego uprawnienia na Zjednoczenie Hodowli Zwierząt Zarodowych. Piotr Czarniecki przedstawił aktualną wiedzę na temat ksiąg wieczystych Towarzystwa. Opieki prawnej podjął się mec. Tomasz Wardyński. Jerzy Sas-Jaworski wystąpił z propozycją, aby przy reaktywowaniu Towarzystwa wystąpić o rewindykację jego praw. W grupie tej poza wymienionymi, szczególnie aktywni byli Władysław Byszewski, Jarosław Koch, Grzegorz Konarski, Andrzej Prądzyński i Bogusław Lustyk.

Zgodnie z ustaleniami podjętymi na zebraniu w dniu 24 marca 1990 zostały przeprowadzone rozmowy z dyrektorem Departamentu Hodowli Zwierząt panem Ireneuszem Dymarskim, który powiadomił wice premiera Czesława Janickiego o inicjatywie odtworzenia Towarzystwa. Przeprowadzono również rozmowy z posłami do Sejmu różnych opcji, uzyskując poparcie inicjatywy.

Wydawało nam się, że wszystko jest na dobrej drodze i że uda się unormować sprawy związane z hodowlą i wyścigami na Służewcu. Niestety zaczęły się piętrzyć trudności - prawdopodobnie propozycja powrotu do dawnego układu tzn do własności terenów (Służewiec) i innych dóbr, które do 1950 roku należały do Towarzystwa, spowodowała zablokowanie rejestracji stowarzyszenia i próby przejęcia jego aktywów. Wystąpiono również na drogę sądową z nieuzasadnionymi roszczeniami do majątku Towarzystwa. Tymczasem organizacja ta funkcjonowała przed wojną na zasadzie „non profit”. Jednocześnie nastąpił proces likwidacji Państwowych Stadnin Koni, Państwowych Stad Ogierów i Państwowych Torów Wyścigów Konnych i przejęcie ich majątku przez powstałą Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa. Na bazie tych majątków powołano Gospodarstwa Skarbu Państwa, a następnie Spółki Prawa Handlowego. Do powstałych spółek wniesiono zwierzęta hodowlane i zabudowania z niewielką ilością ziemi. Nie wniesiono niestety ziemi, która należała poprzednio do tych jednostek hodowlanych, lecz wydzierżawiono ją nowo powstałym Spółkom, narażając je na dodatkowe koszty związane z dzierżawą i osłabiając wizerunek ekonomiczny firm.

Pomimo braku rejestracji sądowej (dokumenty złożone w sądzie długo nie uzyskiwały aprobaty sądu) Związek organizował przedsięwzięcia hodowlane, przeglady, szkolenia członków i wyjazdy specjalistyczne. Nawiązał współpracę z organizacją APOLLONIA na czele której stał Pascal Rossi wielki przyjaciel Polski i koni wyścigowych. Sentyment do Polski wyniósł z domu, gdzie matka - Polka urodzona we Francji wpoiła mu miłość do naszego kraju. W tych trudnych czasach Pascal organizował we Francji pomoc weterynaryjną w postaci lekarstw i szczepionek przeznaczonych dla koni w polskich stadninach. Przy jego pomocy zorganizowaliśmy dla członków związku wyjazd do francuskich ośrodków hodowlanych i treningowych. Przyjął nas Jean de Chevigny - prezes organizacji wyścigowej działającej na terenie Francji. Zwiedziliśmy ośrodek wyścigowo-treningowy w Chantilly pod Paryżem, gdzie trenuje 2000 koni, z torem wyścigowym oraz z zapleczem naukowo-badawczym. Podobny ośrodek przeznaczony dla kłusaków zwiedziliśmy w Grosbois, jak również tor wyścigowy w Vincennes. W Normandi zwiedziliśmy wiodącą stadninę, którą prowadzi Alec Head i jedno z najlepszych Państwowych Stad Ogierów, słynne Haras du Pin. Na zakończenie aukcja w Deauville i udział w Wielkiej Gali Wyścigowej i tu niespodzianka - Puchar za sprzedanie na aukcji pierwszego polskiego konia (og.Krater za 119 tys. FF.) który otrzymała hodowczyni z Golejewka dr Maria Kinga Świdzińska.

Był to bardzo ważny wówczas kontakt ze światem hodowli koni pełnej krwi, który zaowocował długoletnią współpracą. Wielką pomoc udzielili nam państwo Helena i Jean Jacques Nicolas. Helena z domu "Lusia" Urbańska, wysokiej rangi pracownik francuskiego Societe d’Encouragement , Jean Jacques – mocno osadzony w świecie hodowców, w późniejszym okresie reprezentant naszego Związku na arenie międzynarodowej.

W Warszawie nareszcie drgnęła sprawa z rejestracją Związku. Statut po długich bojach został nareszcie zaaprobowany przez Wydział Spraw Obywatelskich Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie i Decyzją Sądu Wojewódzkiego VII Wydział Cywilny i Rejestrowy w Warszawie zgodnie z art.8 pkt.2 Ustawy z dnia 10.IV.1989r. Prawo o Stowarzyszeniach /Dz.U.Nr.20/89 poz.104/ został w dniu 26 stycznia 1996r. Nr rejestru RST 2735 zarejestrowany Polski Związek Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej z siedzibą w Warzawie, którego celem jest dążenie do rozwoju i doskonalenie hodowli koni pełnej krwi angielskiej w Polsce. Pierwszy Zarząd został wybrany w składzie: Michał Lucjan Wojnarowski - prezes zarządu, Józef Jerzy Kempa - skarbnik, Paweł Gocłowski - sekretarz, Kazimierz Rabiej - członek zarządu, Grzegorz Konarski - członek zarządu. Komisja Rewizyjna w składzie: Maria Kinga Świdzińska - przewodnicząca, Maria Ludwika Konarska i Barbara Helak członkinie Komisji. Powołano również komisje problemowe:

1.Hodowlana w składzie - Roman Krzyżanowski - przewodniczący, członkowie Maria Świdzińska, Władysław Byszewski i Jarosław Koch.
2.Komisja weterynaryjna - Kazimierz Rabiej, Adam Wąsowski i Andrzej Gniazdowski.
3.Komisja organizacji i promocji - Grzegorz Konarski - przewodniczący, Jarosław Księżuk i Paweł Gocłowski.
4.Komisja Finansów - Józef Kempa - przewodniczący, Kazimierz Olechno i Jerzy Weber.
5.Kapituła odznaczeń i tradycji - Andrzej Prądzyński, Maria Świdzińska, Władysław Byszewski i Lech Strzałkowski.

W poczet Członków Wspierających przyjęto Stadniny Koni: Iwno, Jaroszówka, Kozienice, Krasne, Moszna, Strzegom, Stubno i Stado Ogierów w Łącku, które złożyły pisemne deklaracje. W późniejszym okresie o przystąpieniu do Związku deklaracje złożyły SK Golejewko, SK Rzeczna, Agencja Jeździecka A.A.Bober, Polturf s.c., Polish Prestige i Stadnina Skrzydlów oraz Polska Korporacja Inwestycyjna. Związek podjął współpracę z Polskim Związkiem Hodowców Koni, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa i Spółką Tory Wyścigowe Służewiec spółka z o.o. Ustalono, że Związek w kontaktach międzynarodowych będzie posługiwał się nazwą Polish Thoroughbred Breeders Associacion w skrócie PTBA. Związek przystąpił do federacji europejskiej pod nazwą European Federation of Thoroughbred Breeders’ Associations (EFTBA) Na konferencjach Federacji Związek reprezentowali; Maria Świdzińska, Jerzy Budny, Paweł Gocłowski, Janusz Romanowski, Michał Wojnarowski i Jean Jacques Nicolas oraz Andrzej Michalski. Konferencje odbywały się w Paryżu w siedzibie France-Galop lub w Newmarket i Dublinie. Związek włączył się organizację aukcji przez podpisanie trójstronnego porozumienia pomiędzy Związkiem, TWK-Służewiec i Polish Prestige dot. warunków przeprowadzania i organizacji aukcji koni wyścigowych. W późniejszym czasie miejsce Polish Prestige zajęła firma Polturf sc. Związek objął patronatem wydawnictwo „Z m. do m. - Wyścigi Konne” oraz nawiązał współpracę z British Bloodstock Agency, jak również z firmą Tattersalls, co zaowocowało przyjazdem do Polski Todda Watta i Alaina Storme’a.

Bardzo ważnym problemem do rozwiązania była sprawa wywołania Ustawy o polskim Jockey Clubie. Rozpoczęto prace pod przewodnictwem Ministrstwa Rolnictwa jako inicjatywę rządową. Projekt ten nie ujrzał światła dziennego. W tej sytuacji zarząd Związku na zebraniu 6 stycznia 1998 podjął decyzję o rozpoczęciu ponownych działań w celu zmiany ustawy o wyścigach konnych i powołanie do życia Polskiego Jockey Klubu. Do zajęcia się tą sprawą Zarząd zobligował prezesa Michała Wojnarowskiego. Wystosowano odpowiednie pisma do Ministra Rolnictwa, Przewodniczącego Sejmowej Komisji Rolnictwa oraz do Departamentu Rozwoju Rolnictwa MR. Następnie odbyła się seria spotkań z posłami: Leszkiem Dziamskim, Mirosławem Koźlakiewiczem, Zenonem Kuflem, Tadeuszem Matyjkiem, Wojciechem Szczęsnym Zarzyckim, Sewerynem Kaczmarkiem i Marią Stolzman. Ustalono, że będzie to inicjatywa poselska, a pracami nad tą ustawą będzie kierował poseł Leszek Dziamski. W pracach nad ustawą brali udział naczelnk wydziału hodowli koni MR - Teofil Podgórski, Jerzy Budny - prezes TWK-Służewiec i Józef Urbański – kierownik Sekcji Gospodarowania Zasobem Hodowli Zwierząt AWRSP, a także Michał Wojnarowski i inni. Ustawa „o wyścigach konnych” została uchwalona 18 stycznia 2001 roku. (DZ.U. Nr 11 poz.86). Nareszcie po wielu latach doprowadziliśmy do powołania do życia Polskiego Jockey Klubu pod nazwą Polski Klub Wyścigów Konnych. Jednym z najważniejszych elementów tej ustawy to zawarte w Art. 12 powierzenie przez Skarb Państwa Polskiemu Klubowi Wyścigów Konnych „wykonywanie niezbywalnego prawa własności oraz innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do położonych na terenie miasta stołecznego Warszawy nieruchomości oraz pozostałych składników majątkowych zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego Państwowe Tory Wyścigów Konnych” - chodzi tu o tor wyścigowy na Służewcu.

Zgodnie z Ustawą Minister Rolnictwa powołał Prezesa i Radę PKWK. Pierwszym Prezesem został Feliks Klimczak, a do Rady z ramienia naszego Związku powołani zostali: Józef Kempa, Stanisław Guła, Marian Pokrywka, Janusz Romanowski, Ryszard Varisella i Michał Wojnarowski. Przewodniczącym Rady wybrany został Janusz Romanowski. W okresie tym dominowała jeszcze hodowla koni pełnej krwi będąca w rękach Skarbu Państwa, i tak na około 850 klaczy, 580 należało do spółek Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa: SK Golejewko 50 klaczy, SK Iwno 70, SK Widzów 45, SK Jaroszówka 55, SK Kozienice 50, SK Rzeczna 60, SK Strzegom 80, SK Moszna 60, SK Stubno 50, SK Krasne 40 i SO Łąck 20 klaczy.

Jednocześnie nastąpił proces prywatyzacji stadnin należących do Skarbu Państwa i rozwój hodowli koni pełnej krwi angielskiej w sektorze prywatnym. Sprzedano wówczas stadniny w Stubnie, Mosznej, Jaroszówce, Strzegomiu i Widzowie. W pierwszej fazie nowi właściciele zatrudnili hodowców pracujących w tych stadninach. W wielu przypadkach zakupili oni nowe klacze za granicą, głownie w Anglii. Nowi właściciele stadnin zostali zobligowani przez AWRSP, aby w majątkach, które kupili utrzymywać określoną w umowie ilość koni przez co najmniej 10 lat.

Przekazany zaś miastu Wrocław Tor Wyścigów Konnych będzie prowadził działalność statutową i organizował selekcyjne próby dzielności tzn. wyścigi również przez co najmniej 10 lat. Stadniny były sprzedawane w latach 1999-2000. W okresie tym Zarząd pracował w składzie: Michał Wojnarowski –prezes, Józef Kempa skarbnik, Paweł Gocłowski - sekretarz, członkowie - Jerzy Budny i Jarosław Koch. Komisja Rewizyjna - Maria Konarska i Zbigniew Markowicz. Na wniosek Rady PKWK Minister Rolnictwa powołał na stanowisko Prezesa Klubu Jerzego Budnego. Powołał również Radę PKWK II kadencji. Do Rady z ramienia naszego Związku zostali powołani: Michał Bochiński, Marian Dudzik, Jarosław Koch, Grzegorz Konarski, Józef Kempa i Michał Wojnarowski. Przewodniczącym Rady wybrany został Józef Kempa.

Na Torze Służewieckim sytuacja ekonomiczna znacznie się pogorszyła. Spółka zarządzająca wyścigami popadła w poważne kłopoty finansowe i ogłosiła upadłość. Sezon 2005 organizował syndyk masy upadłościowej, probując spłacić długi. Niestety działania te nie przyniosły spodziewanych rezultatów i sezon 2006 został poważnie zagrożony ze względu na brak organizatora. Totalizator Sportowy zwodził środowisko, że podejmie się organizacji, ale na początku lipca wycofał się ze składanych deklaracji. W tej sytuacji Zarząd Związku zaproponował Ministrowi Rolnictwa, wice premierowi Andrzejowi Lepperowi, że Związek zorganizuje ten sezon wyścigowy. Pan Minister był innego zdania i wskazał jako organizatora Stado Ogierów w Łącku, zasilił kasę Polskiego Klubu Wyścigów Konnych pieniędzmi na nagrody i zobowiązał Agencję Nieruchomości Rolnych (dawne AWRSP) do pomocy Stadu Ogierów w Łącku w tej sprawie.

Sezon choć skrócony i bez totalizatora, odbył się dzięki staraniom członków Związku. Ogromnym osiągnięciem Zarządu Związku było objęcie gospodarstw posiadających konie płatnością tzw. zwierzęcą. Przedstawione przez Grzegorza Konarskiego i Michała Wojnarowskiego Ministrowi Rolnictwa Andrzejowi Leperowi i jego współpracownikom materiały dotyczące podobnych rozwiązań w Czechach i na Słowacji, przekonały resort o słuszności sprawy, co zaowocowało stosownym rozporządzeniem.

Ponadto Związek od wielu lat prowadzi szkolenia weterynaryjne tak potrzebne hodowcom, wśród których jest bardzo duża grupa amatorów. Co roku patronujemy gonitwie o Nagrodę Efforty, fundując stosowną nagrodę dla hodowcy wygrywającej klaczy. Czlonkowie Związku brali udział w komisjach kupujących za granicą. ogiery pełnej krwi przeznaczone do hodowli.

W ramach prac Rady PKWK staramy się zabezpieczyć interesy hodowców, wprowadzając między innymi nagrodę właścicielską - nagrodę przeznaczoną dla właściciela konia urodzonego w Polsce. Nagroda ta w 2010 roku wynosiła 15% sumy nagrody głównej. Aby pobudzić hodowlę polską, Zarząd będzie się starał znacznie zwiększyć nagrodę właścicielską, jak również wprowadzić premię hodowlaną z przeznaczeniem wyłącznie dla hodowcy.

W 2007 roku Minister Rolnictwa, po rezygnacji Pana Jerzego Budnego z funkcji Prezesa PKWK, powołał na to stanowisko Feliksa Klimczaka - również członka naszego Związku.

W 2009 roku Minister powołał Radę III kadencji. W skład Rady z ramienia naszego Związku weszli: Marian Dudzik, Józef Kempa, Michał Wojnarowski, Bogdan Tomaszewski, Andrzej Zieliński, Waldemar Rowiński, Kishore Mirpuri i Krzysztof Tyszko. Przewodniczącym Rady wybrano Bogdana Tomaszewskiego. Z chwilą śmierci Krzysztofa Tyszko w jego miejsce powołano Jerzego Budnego. Aktualny Zarząd Polskiego Związku Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej pracuje w składzie zgodnie z KRS 0000234252: Michał Lucjan Wojnarowski - Prezes Zarządu, Józef Jerzy Kempa - Skarbnik, Małgorzata Maria Ochmańska-Hecold  - Sekretarz, Andrzej Zieliński, Jarosław Władysław Koch i Grzegorz Jacek Konarski – członkowie Zarządu. Komisja Rewizyjna w składzie Bogdan Marek Tomaszewski - Przewodniczący, Maria Ludwika Konarska, Marian Dudzik - członkowie. Na czele komisji problemowych stoją: Jarosław Koch - komisja hodowlana,Grzegorz Konarski - komisja organizacji i promocji, Małgorzata Ochmańska-Hecold – komisja weterynaryjna, Józef Kempa – komisja finansów. Na czele kapituły odznaczeń i tradycji stoi Władysław Byszewski.

Oceniając obecną sytuację należy mieć nadzieję, że kierunki wytyczone przez organizacje działające przy wyścigach są prawidłowe i będą uczciwie realizowane. Organizatorem wyścigów jest Totalizator Sportowy spółka Skarbu Państwa, która to spółka na mocy porozumienia pomiędzy Ministerstwem Skarbu a Ministerstwem Rolnictwa podjęła się działalności na Służewcu. Wydzierżawiła ona na 30 lat od Polskiego Klubu Wyścigów Konnych tor wyścigowy wraz z całą infrastrukturą, tj. trybunami, stajniami, zapleczem mieszkaniowym, torem głównym i torem roboczym w celu prowadzenia prób selekcyjnych i innej działalności wynikającej z przyjętego programu rozwoju Służewca.

Oddzielnym elementem jest hodowla, dla rozwoju której prowadzi działania Agencja Nieruchomości Rolnych zarządzająca tą substancją w imieniu Skarbu Państwa. Drastycznie zmniejszyła się jednak ilość klaczy pełnej krwi w stadninach ANR (w tej chwili zaledwie 120 klaczy), zlikwidowano dział merytoryczny i zaprzestano ścisłej współpracy ze środowiskiem hodowlanym. Ogiery, które zostały zakupione za granicą przez Stado Ogierów w Łącku, przy dużej pomocy Ministerstwa Rolnictwa, są już w zaawansowanym wieku i wydaje się, że ten problem nie budzi zainteresowania ANR. Szkoda, bo materiał wyhodowany w swoim czasie w stadninach państwowych stał na bardzo dobrym poziomie. Stadniny te powinny stanowić rezerwę genetyczną na wypadek zawirowań ekonomicznych.

Stadniny prywatne, w dużej mierze wywodzące się z dawnych stadnin państwowych, funkcjonują różnie. Wiele z ich koni odnosi poważne sukcesy, np. tegoroczna (2010) derbistka i oaksistka - klacz Infamia urodzona w SK Jaroszówka, niepokonany Age of Jape - tryumfator czeskich i słowackich Derby, St.Leger w Pradze i Bratysławie, urodzony w SK Strzegom, czy urodzony w SK Moszna Tiumen - dwukrotny zwycięzca (2009- 2010) Wielkiej Pardubickiej. Sukcesy te cieszą, niestety martwią problemy ekonomiczne różnej natury, które mogą doprowadzić do upadku wielu stadnin. Kluczem do sukcesu jest wysokość nagród na torze, napędzająca zainteresowanie końmi, jak również wytworzenie właściwego klimatu wokół hodowli i wyścigów. Z „młodych” stadnin dobrze funkcjonuje działająca od 20 lat stadnina państwa Pokrywków w Jeleniej Górze, Stadnina Andrzeja Zielińskiego w Nowej Wronie, czy stadnina państwa Rowińskich w Rokszycach. Największą stadniną w Polsce jest stadnina Bogdana Tomaszewskiego w Awajkach, posiadająca przeszło 100 klaczy, skupiająca bardzo dobry materiał.

Hodowla koni pełnej krwi jest hodowlą poważną i wymaga, tak jak każda hodowla, pomocy zewnętrznej. We wszystkich krajach, tam gdzie hodowla koni się liczy, hodowcy są wspierani przez rządy w różny sposób, czy to poprzez obniżenie podatków, czy dopłaty do nagród w postaci premii hodowlanych, czy też pomoc przy zakupie reproduktorów.

Liczymy, że dobro i dziedzictwo narodowe, jakim jest materiał hodowlany i obiekty bardzo często zabytkowe (vide kompleks wyścigów konnych na Służewcu), znajdą w oczach osób decydujących właściwe miejsce w polskiej kulturze i ekonomii.

Na zakończenie chcę poinformować, że od wielu lat Związek organizuje uroczyste spotkania w przeddzień rozgrywanej gonitwy Derby dla członków Związku i zaproszonych gości. Spotkania te odbywały się w Klubie Lekarza, w Centrum Promocji Kadr w Konstancinie, w Muzeum Jana Pawła II (Galeria Porczyńskich) w Warszawie i w ostatnich latach w salonach reprezentacyjnych JM Rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na Ursynowie.

2010r., Michał Lucjan Wojnarowski

 

 

Członkowie Polskiego Związku Hodowców Koni Pełnej Krwi Angielskiej:

Michał Bochiński

Jerzy Budny

Adam Chodowiec

Iwona Chojnowska

Magdalena Donimirska-Wodzicka

Paweł Gocłowski

Józef Kempa

Feliks Klimczak

Jarosław Koch

Maria Konarska

Grzegorz Konarski

Henryk Kopel

Ewa Holoubek-Laskowska

Robert Makuch

Małgorzata Misiewicz-Kopel

Paweł Krakowiak

Marek Krasicki

Roman Krzyżanowski

Jarosław Księżuk

Kishore Mirpuri

Małgorzata Ochmańska-Hecold

Roman Piwko

Sabina Plavac

Salih Plavac

Ryszard Połeć

Janusz Romanowski

Marek Siudym

Stadnina Koni Krasne Sp. z o.o. – członek wspierający

Roman Sumiła

Hubert Szaszkiewicz

Piotr Szmigiel

Janusz Szweycer

Michał Wojnarowski – członek honorowy

Katarzyna Wolanin

Andrzej Zieliński

 

HONOROWY PREZES ZWIĄZKU

Michał Wojnarowski

ZARZĄD ZWIĄZKU

Prezes Zarządu	Paweł Gocłowski
Skarbnik
Sekretarz	Małgorzata Ochmańska-Hecold
Członek Zarządu	Iwona Chojnowska
Członek Zarządu	Magdalena Donimirska-Wodzicka
KOMISJA REWIZYJNA
Przewodniczący	Jerzy Budny
Członkowie	Grzegorz Konarski Henryk Kopel

Statut Związku

---